Met een kleine 200 vertrokken we in somber weer voor 110 kilometer koers met 7 kasseistroken.
Van in den beginne ging het heel erg snel richting de eerste kasseistrook. Joeri Leijs pakte daar de punten. Al snel volgden de tweede en de derde kasseistrook. Waar alweer Joeri Leijs de punten pakte. Ikzelf nestelde me altijd bij de eerste 30 om zeker geen voeling te verliezen. Na de 3 eerste kasseistroken reed ik ik in de buik van peloton omdat er in de smalle straatjes van Nederland geen plaats was om op te schuiven. Toen het peloton de plaatselijke ronden naderde, reden 2 Duitsers weg, ze namen een minuut voorsprong. Ik schoof weer op in het peloton om de Plattedijk - de kassei die we nog 4 keer moesten bedwingen in de plaatselijke rondes - vooraan te kunnen opdraaien. En toen het nog eens begon te regenen, was het zeker goed om vooraan te zitten. In de voorlaatste ronde gingen 7 renners weg om de Duitsers bij te benen. Deze 9 zouden we niet meer terugzien. Enkel een steke Piotr Havik kon nog in de laatste 7 km een aanval plaatsen om naar de 9 te rijden, maar hij strandde op 12 seconden. Lennard Hofstede reed op de Platteijk nog weg van de 9 en won voor een Deen en een Nederander. Ikzelf werd 35e op 46 seconden.
Rit 2: Axel-Axel:
Een tijdrit over 7.8 km onder een stralende zon. De benen voelden helemaal niet goed tijdens de opwarming, maar toch zouden we alles uit de kan halen om die 35e plaats te behouden.
Ik vertrok om 11u36, 4 minuten na de wereldkampioen tijdrijden Mads Wurtz Schmidt, die later ook een toptijd zou realisren van 9.33 met bijna 50 gemiddeld. Ikzelf reed een tijd van 11.09, absoluut niet goed en slechts een 142e tijd. Ik zakte in het klassement een heel eind naar beneden. Op naar de middagetappe zou ik zo zeggen!
 |
| Foto van Marc Van Hecke tijdens de tijdrit |
Een rit over net geen 100 km met alweer 7 kasseistroken. De benen voelden nog altijd even slecht en bijkomend was er ook nog wat last in de buik. Toch probeerde ik goed vooraan te starten om de eerste kasseistrook goed te overleven. Op de kasseistrook had ik een bevestiging gekregen van het gevoel vooraf de koers. Onder het strakke tempo van Joeri Leijs (alweer), moest ik redelijk harken om mijn positie te behouden. En toen ze meteen na de kassei alles op een lint trokken, werd het iets te veel. Mijn bovenbenen blokkeerden volledig en ik werd na slechts 20 km al uit het peloton gereden. Tal van renners passeerden mij en al snel zat ik zo goed als laatste. Toch bleef ik goed doorrijden en was de staart van het peloton niet al te ver. Ik kwam in een groepje verzijld geraakt met ondermeer Brent Luyckx - nog 9e in de tijdrit eerder deze dag - en we reden stevig door. We raapten voortdurend renners op en onze groep werd steeds groter maar het peloton was geen vliegen. Bij de voorlaatste passage van de Plattedijk breekte het in ons groepje, eerst was ik niet mee, maar ik reed op het grote mes het gat dicht naar het eerste groepje. Ondanks het flauwe tempo bleven we voor op de andere groep en kon ik nog een 71e plaats bemachtigen. Vooraan was er één Deen weggereden en nam een voorsprong van 50 seconden. En toen de werldkampioen tijdrijden Mads Wurtz Schimdt zich net voor de kassei op kop zette, reed hij alles en iedereen uit zien wiel en reed in slechts 2 km tijd de 50 sseconden op zijn ploegmaat dicht. Hij schonk zijn ploegmaat de overwinning en zelf veroverde hij het geel. De Duitser Leon Rodhe was nog weggereden uit het peloton en werde derde alsook leider in het jongerenklassement.
Rit 4: Strijpen - Strijpen:
Met 12 beklimminggen de koninginnerit in deze 3-daagse. Vier maal de Valkenberg, vier maal de Leberg en vier maal de Hostellerie. Opnieuw voelden de benen heel erg slecht en een ronde lang hing ik aan de rekker. Maar op karakter keerde ik iedere keer terug en reed ik in een keer naar de kop van het peloton. Ondertussen waren er al 9 renners weggereden met ondermeer de leider Mads Wurtz Schmidt, Piotr Havik, Leon Rodhe, Daan Hoeybergs en Michael Cools. Deze zouden we niet meer terugzien. In het peloton gebeurde er niet veel, af en toe eens een prik op één van de hellingen maar verder een goed onderhouden tempo. Een ijzerzterke Mads Wurtz Schmidt won de etappe met kleine voorprong op een ook heel erg sterke Piotr Havik. Ik werd 62e. Slechts 82 renners reden deze ronde uit. Ik mag dus blij zijn dat ik als een van de weinige uitreed. Ik werd 6e Belgische jongere wat dus niet slecht is. Ondanks mijn tijdsverlies gisteren eindigde ik in het eindklassement op een 65e plaats op bijna 7 minuten van de winnaar Mads Wurtz Schmidt.
Alle uitslagen en klassemneten vind je terug op deze link
